Wat is het urine-incontinentie?

  • Urine-incontinentie is een aandoening waarbij men onvrijwillig urineverlies heeft dat objectief waarneembaar is en een sociaal en hygiënisch probleem veroorzaakt.
  • Men wacht omwille van schaamte vaak erg lang om het probleem te erkennen en professionele hulp te zoeken. Een op de vier personen wacht vijf jaar.
  • Het komt vaker bij vrouwen voor dan bij mannen. Dat komt omdat het bij mannen vooral op oudere leeftijd voorkomt, terwijl het bij dames al tijdens of na de zwangerschap kan optreden door een overrekking van de bekkenbodemspieren.

Welke soorten incontinentie bestaan er?

  • Stressincontinentie is een urineverlies dat optreedt tijdens inspanningen. Door een verminderde afsluitingskracht van de sluitspier verliezen deze dames urine bij bv. hoesten, niezen, lachen, heffen en sporten.
  • Aandrangsincontinentie is een urineverlies ten gevolge van instabiliteit van de baas. De blaasspier trekt plots samen, waardoor er een onmiddellijke aandrang is tot plassen.
  • Bij ouder wordende heren zal een groter wordende prostaat drukken op het plaskanaal. Hierdoor wordt de straal zwakker en moet men sneller opnieuw naar het toilet. Soms ontstaat er na chronische obstructie een overloopincontinentie waarbij de urine die niet meer kan worden opgeslagen uit de blaas loopt.

Hoe wordt urine-incontinentie behandeld?

  • Hoe vroeger de behandeling kan starten, hoe beter. Daarom is een proactieve aanpak door artsen noodzakelijk. Veel patiënten zullen er immers niet zelf over praten.
  • Een urineweginfectie kan simpelweg worden verholpen met antibiotica, een blaassteen of een poliep kan worden weggenomen en een afsluitingsprobleem kan door het trainen van de bekkenbodemspieren worden opgelost.

Wat is het risico als men geen hulp zoekt?

  • Men gaat zich defensief opstellen en dus minder drinken, niet meer sporten en activiteiten staken. Uit schrik dat iemand iets zou merken of ruiken zal men zich sociaal isoleren.
  • Men gaat seksueel contact uit de weg omdat ook een orgasme soms kan leiden tot ongewenst urineverlies of omdat men urineverlies heeft tijdens het vrijen.

Mocht je last hebben van enige vorm van urine-incontinentie, weet dat dit volstrekt normaal is en dat er veel mensen zijn die er last van hebben. Ga eens langs de dokter en leg je verhaal voor. Het is ook fijn om er een keer met iemand over te hebben die neutraal naar de situatie kijkt. Zo kan je je hart luchten én kan het probleem worden verholpen.